29 3 - مبانی بیمه های عمر (بخش چهارم)

مبانی بیمه های عمر (بخش چهارم)

مبانی بیمه های عمر

حق بیمه:
حق بیمه ، وجهی است که بیمه گذار در مقابل تعهدات بیمه گر می پردازد. در بیمه های عمر اشکال مختلفی برای پرداخت حق بیمه اعم از اولیه، یکجا، پرداخت حق بیمه منظم در فواصل زمانی ماهانه، سه ماهه، شش ماهه و سالانه وجود دارد. باتوجه به اینکه بیمه جزء عقود معوض و دو تعهدی می باشد لذا در همه انواع بیمه ها، پرداخت حق بیمه شرط لازم برای جاری شدن تعهدات بیمه گر است و در واقع بدون پرداخت حق بیمه ، تعهدی برای بیمه گر وجود ندارد ( در بیمه نامه های عمر و سرمایه گذاری در صورت عدم پرداخت حق بیمه توسط بیمه گذار، تعهدات بیمه گر تا زمان وجود اندوخته سرمایه گذاری معتبر خواهد بود). به عبارتی دیگر حق بیمه وجهی است که بیمه گذار مطابق شرایط قرارداد در وجه بیمه گر پرداخت می نماید.

سرمایه بیمه:
سرمایه، وجهی است که به عنوان منافع، در بیمه نامه به طور کامل مشخص شده( در بیمه نامه عمر و سرمایه گذاری ریسک حیات وجود ندارد). سرمایه بیمه عمر به دو صورت یکجا و یامستمری قابل پرداخت بوده که به شکلهای مختلفی مانند ثابت یا افزایشی تعیین و تعریف می شود. به عبارتی دیگر سرمایه بیمه، مبلغی است که در صورت فوت بیمه شده در طی مدت بیمه نامه و یا حیات وی در پایان مدت بیمه نامه در وجه استفاده کننده(گان) پرداخت می گردد.

منافع بیمه نامه در صورت فوت بیمه شده در طی مدت قرارداد (بیمه نامه عمر و سرمایه گذاری):
عبارت است از مجموع سرمایه فوت بیمه نامه در هر سال بیمه ای (با احتساب تعدیلات) و اندوخته سرمایه گذاری تشکیل شده تا زمان فوت.