ماهانه آگوست 2018

معرفی بیمه بدنه اتومبیل

0098 300x300 - معرفی بیمه بدنه اتومبیل
معرفی بیمه بدنه اتومبیل

در حوادث رانندگی، چنانچه به استناد کروکی ترسیمی یا شواهد و قراین یا اقرار خود، مقصر حادثه شناخته شویم، خسارت مالی مربوط به طرف مقابل را از محل یک برش از کوپن بیمه نامه شخص ثالث جبران می کنیم؛ اما مادامی که فاقد بیمه نامه بدنه باشیم، خسارت وارد به وسیله نقلیه خودمان باید با هزینه شخصی جبران شود.

بیمه نامه بدنه اتومبیل، بیمه نامهای اختیاری است که معمولا به مدت یک سال صادر می شود و حق بيمه آن به ارزش خودرو و نوع خطرات درخواستی بستگی دارد. این بیمه نامه علاوه بر مورد شایع بالا، خسارتی را که بر اثر آتش سوزی، صاعقه و انفجار، به خودرو یا لوازم یدکی آن وارد شود نیز جبران می کند. همچنین، در صورتی که وسیله نقلیه سرقت شود یا براثر دزدی یا شروع به دزدی به آن خسارت وارد آید، خسارت وارد به خودرو یا وسایل اضافی آن، قابل جبران خواهد بود.

خسارت وارد به لوازم مصرفی خودرو مانند باطری و لاستیک، چنانچه ناشی از خطرات بيمه شده باشد، پس از کسر فرانشیز و تا ۵۰درصد قیمت نو پرداخت می شود. فرانشیز یا کاستنی، بخشی از خسارت است که بر عهده بیمه گذار است. میزان آن در خسارت اول، معادل ۱۰ درصد کل خسارت است. در خطر سرقت کلی وسيلة نقلیه، میزان فرانشیز ۲۰ درصد ارزش واقعی خودرو است. علت وجود فرانشيز، ایجاد انگیزه در بیمه گذار به منظور مراقبت بیشتر و جلوگیری از پرداخت خسارت های اندک است. در بیمه نامه بدنه، علاوه بر خطرات اصلی شامل حادثه، آتش سوزی و سرقت، خطرات دیگری مانند خسارت ناشی از بلایای طبیعی مثل زلزله و سیل، خسارت ناشی از پاشیده شدن رنگ و اسید، زیان ناشی از عدم امکان استفاده مدت تعمیر و سرقت لوازم و قطعات داخلی خودرو قابل پوشش است.

بیمه گذار هنگام خرید این بیمه نامه باید ارزش روز وسیله نقلیه را اعلام کند؛ در غیر این صورت، چنانچه ارزش اظهار شده کمتر از ارزش واقعی خودرو باشد، موجب می شود خسارت به صورت کامل جبران نشود. برای مثال، چنانچه ارزش وسيله نقليه ده واحد باشد، اما به میزان پنج واحد بیمه شود، هنگامی خسارتی معادل دو واحد ایجاد گردد میزان خسارت قابل پرداخت یک واحد خواهد بود.

براساس رقم های ذکر شده، در واقع بیمه گذار نیمی از ارزش وسیله نقلیه خود را بیمه کرده و لاجرم نیمی از خسارت خود را نیز دریافت می کند و چنانچه، خودرو را به میزانی بیشتر از ارزش واقعی بیمه کند، صرف حق بیمه اضافی پرداخت کرده است؛ چراکه بیمه گر ارزش واقعی و معاملاتی خودرو را مدنظر قرار میدهد. در برخی موارد، جبران خسارت برعهده شرکت بیمه نیست: مثلا هنگامی است که راننده مقصر حادثه، گواهینامه رانندگی نداشته باشد یا گواهینامه راننده برای وسیله موضوع بیمه مناسب نباشد یا خسارت هایی که طبق گزارشات مقامات ذی صلاح، به علت مصرف مشروبات الکلی یا استعمال مواد مخدر یا روان گردان توسط راننده به وجود آمده باشد. خسارت ناشی از بکسل کردن وسيله نقلیه، خسارت وارد به وسایل و دستگاههای الکترونیکی خودرو که ناشی از نقص و خرابی است و خسارت به علت حمل بار بیش از حد مجاز، از دیگر موارد استثناشده در بیمه نامه بدنه است.

بیمه گذار باید حداکثر ظرف پنج روز کاری پس از وقوع حادثه، به واحد پرداخت خسارت در شرکت بیمه مراجعه کرده و فرم اعلام خسارت را تکمیل کند و به همه پرسش های بیمه گر چه هنگام خرید بیمه نامه یا هنگام دریافت خسارت با دقت و صداقت پاسخ گوید. چرا که در غیر این صورت، خودداری از اظهار مطالب یا اظهار خلاف واقع موجب بطلان بیمه نامه می شود؛ هرچند اظهارات خلاف تأثیری هم در وقوع حادثه نداشته باشد. قرارداد بیمه بر اصل حسن نیت استوار است؛ به همین جهت، هزینه هایی که بیمه گذار برای نجات وسیله خسارت دیده و جلوگیری از توسعه خسارت متقبل میشود، تا ۲۰ درصد کل خسارت قابل جبران خواهد بود. طرفین قرارداد باید اختلاف خود را از طریق مذاکره حل و فصل کنند. اگر اختلاف از طریق فوق حل و فصل نشد، می توانند از طریق داوری یا مراجعه به دادگاه، موضوع را حل و فصل کنند.

بیمه مسئولیت قراردادی

بیمه مسئولیت 300x300 - بیمه مسئولیت قراردادی

بیمه مسئولیت قراردادی 

موضوع این بیمه نامه، جبران خسارات مالی و جانی وارد به طرف قرارداد بیمه گذار است و از تعهداتی ناشی می شود که به واسطه شرایط قیدشده در قرارداد، بیمه گذار در مقابل دیگران به عهده گرفته است. بیمه های مسئولیت قراردادی که در حال حاضر ارائه می شود، عبارت است از:
١. بیمه مسئولیت مدنی متصدیان حمل ونقل داخلی؛

۲. بیمه مسئولیت مدنی متصدیان حمل و نقل بین المللی کالا ؛
٣. بیمه مسئولیت مدنی متصدیان حمل و نقل هوایی(داخلی – بین المللی)؛
سایر بیمه نامه هایی که در آنها بیمه گذار به واسطه عقد قرداد خصوصی در مقابل طرف قرارداد، متعهد و مسئول است.

مفاهیم و تعاریف بیمه های عمر

00993 300x300 - مفاهیم و تعاریف بیمه های عمر

مفاهیم و تعاریف بیمه های عمر

بیمه شده: بیمه شده، شخصی حقیقی است که احتمال تحقق خطر یا خطرات مشمول بیمه برای او موجب انعقاد بیمه نامه گردیده و فوت یا حیات او موضوع قرارداد بیمه است و سن، وضعیت سلامتی، شغل و سایر عوامل مؤثر در خطر در مورد او اساس محاسبه حق بیمه را تشکیل می دهد.
بیمه شدگان در بیمه عمر و سرمایه گذاری (طرح خانواده):اشخاص حقیقی می باشند که فوت یا حیاتشان (حسب شرایط و موارد موضوع بیمه محسوب می شود
بیمه شده اول: یکی از بیمه شدگان قرارداد است که علاوه بر موضوعیت بیمه، دارای نقش بیمه گذار در بیمه نامه بوده و در واقع بیمه گذار اصلی و اولیه قرارداد محسوب می گردد.
بیمه شده دوم: یکی دیگر از بیمه شدگان قرارداد است که علاوه بر موضوعیت بیمه، در صورت فوت احتمالی بیمه شده اول و تمایل وی (بیمه شده دوم) به تداوم بیمه نامه، از حقوق و وظایف بیمه گذاری برخوردار شده و در واقع بیمه گذار جدید بیمه نامه به حساب خواهد آمد.
استفاده کننده یا ذینفع: شخص یا اشخاص حقیقی و حقوقی هستند که بیمه نامه به نفع آنها منعقد شده و مشخصات آنان در بیمه نامه یا سایر ضمائم احتمالی آن ذکر گردیده است. به عبارتی دیگر شخص یا اشخاص حقیقی یا حقوقی می باشند که توسط بیمه گذار و با موافقت بیمه شده تعیین می گردند، بیمه گر مشخصات آنها را در بیمه نامه یا ضمائم احتمالی درج می نماید و در صورت فوت یا حیات بیمه شده از سرمایه بیمه بهره مند می گردند. لازم به ذکر است در صورت عدم تعیین ذینفع در صورت فوت بیمه شده، وراث قانونی ایشان و در صورت عدم تعیین ذینفع در صورت حیات بیمه شده، خود شخص بیمه شده به عنوان ذینفع تعیین می گردند.
حق بیمه: حق بیمه، وجهی است که بیمه گذار در مقابل تعهدات بیمه گر می پردازد. در بیمه های عمر اشکال مختلفی برای پرداخت حق بیمه اعم از اولیه، یکجا، پرداخت حق بیمه منظم در فواصل زمانی ماهانه، سه ماهه، شش ماهه و سالانه وجود دارد. با توجه به اینکه بیمه جزو عقود معوض و دو تعهدی می باشد لذا در همه انواع بیمه ها، پرداخت حق بیمه شرط لازم برای جاری شدن تعهدات بیمه گر است و در واقع بدون پرداخت حق بیمه، تعهدی برای بیمه گر وجود ندارد در بیمه نامه های عمر و سرمایه گذاری در صورت عدم پرداخت حق بیمه توسط بیمه گذار، تعهدات بیمه گر تا زمان وجود اندوخته سرمایه گذاری معتبر خواهد بود. به عبارتی دیگر حق بیمه وجهی است که بیمه گذار مطابق شرایط قرارداد در وجه بیمه گر پرداخت مینماید. سرمایه بیمه: سرمایه، وجهی است که به عنوان منافع، در بیمه نامه به طور کامل مشخص شده (مطابق ماده ۲۳ قانون بیمه مصوب۱۳۱۶ / ۰۲ / ۰۷ ) و به اقتضای تحقق ریسکی که در آن پیش بینی شده، اعم از فوت، حیات یا سایر موارد، پرداخت میشود (در بیمه نامه عمر و سرمایه گذاری ریسک حیات وجود ندارد). سرمایه بیمه عمر به دو صورت یکجا و یا مستمری قابل پرداخت بوده که به شکل های مختلفی مانند ثابت یا افزایشی تعیین و تعریف می شود. به عبارتی دیگر سرمایه بیمه، مبلغی است که در صورت فوت بیمه شده در طی مدت بیمه نامه و یا حیات وی در پایان مدت بیمه نامه در وجه استفاده کننده (گان) پرداخت می گردد.
منافع بیمه نامه در صورت فوت بیمه شده در طی مدت قرارداد بیمه نامه عمر و سرمایه گذاری): عبارت است از مجموع سرمایه فوت بیمه نامه در هر سال بیمه ای (با احتساب تعديلات) و اندوخته سرمایه گذاری تشکیل شده تا زمان فوت
منافع بیمه نامه در صورت حیات بیمه شده در انتهای قرارداد بیمه نامه عمر و سرمایه گذاری): عبارت است از اندوخته سرمایه گذاری بیمه نامه در انتهای مدت بیمه نامه در بیمه نامه عمر و سرمایه گذاری
ارزش بازخریدی: بهای واگذاری بیمه نامه در هر زمان را ارزش بازخریدی بیمه نامه گویند که میزان آن (مطابق با آئین نامه ۶۸ بیمه های زندگی و مستمری) معادل ۹۰ درصد اندوخته سرمایه گذاری در سال اول بیمه نامه (و از سال های دوم تا پنجم به ترتیب معادل ۹۲، ۹۴، ۹۶، ۹۸ و از سال ششم ۱۰۰ درصد اندوخته) بوده که پس از کسر هزینه های محقق شده مستهلک نشده آتی(هزینه های بیمه گری)، محاسبه گشته و مطابق شرایط قرارداد و جدول پیوست در اختیار بیمه گذار قرار می گیرد.
بیمه نامه معوق: به بیمه نامهای اطلاق می گردد که متناسب با نحوه پرداخت حق بیمه، از تاریخ سررسید اولین قسط پرداخت نشده آن گذشته باشد، مشروط بر اینکه اندوخته بیمه نامه روند کاهشی داشته باشد و صفر نباشد.
بیمه نامه معلق: به بیمه نامه ای اطلاق می گردد که متناسب با نحوه پرداخت حق بیمه، معوق بوده و مبلغ اندوخته سرمایه گذاری بیمه نامه به صفر رسیده باشد. ضمنا در حالات خاصی نظیر شرایط جنگ، پوشش های بیمه ای بدون توجه به نحوه پرداخت حق بیمه و اندوخته سرمایه گذاری بیمه نامه معلق خواهد گردید.

بیمه مسئولیت عمومي

bimkook2 5 300x300 - بیمه مسئولیت عمومي
بیمه مسئولیت عمومي

خسارت جانی و مالی وارد به اشخاص ثالث که بر اثر فعالیت روزمره فرد یا افراد ایجاد می شود و به موجب قانون، عامل زیان، مسئول شناخته می شود، مسئولیت عمومی می نامند. بیمه نامه های مسئولیت عمومی به منظور پوشش این قبیل موارد صادر می شوند. برخی بیمه نامه هایی که تحت این نوع بیمه صادر می شوند، عبارت است از:

١. بیمه مسئولیت به تبع آتش سوزی؛
۲. بیمه مسئولیت شهرداریها؛
٣. بیمه مسئولیت مدنی پیمانکاران؛
۴. بیمه مسئولیت مدنی ناشی از اجرای عملیات ساختمانی (سازندگان ابنیه در قبال اشخاص ثالث)؛

۵. مسئولیت مستأجر در قبال موجر و به عکس؛

بیمه های عمر در شرکت بیمه پارسیان

00993 300x300 - بیمه های عمر در شرکت بیمه پارسیان

بیمه های عمر در شرکت بیمه پارسیان

ماهیت پیچیده و تکنیکهای متفاوت فروش بیمه های عمر نسبت به سایر بیمه ها، این رشته را نیازمند اطلاع رسانی و آموزش های بیشتر و مستمر می نماید. همچنین با توجه به بازار بکر و رقابتی موجود در ایران و با در نظر گرفتن فعالیت شرکتهای رقیب در بازار این بیمه ها، باید زمینه آموزش و اطلاع رسانی هرچه بهتر در این زمینه و تعامل دو سویه با شبکه فروش فراهم باشد.
با توجه به استراتژی ها و اهداف کلان شرکت در زمینه توسعه بیمه های عمر انفرادی و کسب سهم بزرگی از بازار این بیمه ها، صدور بیمه های عمر از سال ۱۳۸۶ آغاز گردید. همچنین در مردادماه سال ۱۳۸۸ مدیریت بیمه های عمر انفرادی شرکت بیمه پارسیان فعالیت خود را به صورت مدیریتی مستقل از مدیریت بیمه های عمر، حوادث و درمان گروهی آغاز نمود.
با مستقل شدن مدیریت بیمه های عمر انفرادی، این مدیریت در تلاش است تا مشکلات موجود در زمینه توسعه، فروش و ارائه خدمات صدور و پس از صدور بیمه های عمر را به حداقل رسانده و نیز با استفاده از تجربه پرسنل متخصص و نمایندگان، زمینه بهبود و پویایی را فراهم آورد. همچنین این مدیریت می کوشد تا از طریق برقراری ارتباطی دو سویه با شبکه فروش و بیمه گذاران، نیازهای آنان در ارتباط با اطلاعات، اخبار، آموزش ها، ارائه خدمات متنوع از قبیل ( وام، برداشت از اندوخته، بازخرید و …) و هرآنچه که در این زمینه به آن نیاز دارند را در هر زمان و هر مکان ممکن فراهم و تسهیل نماید. امید است تا با تلاش شبکه فروش و کارشناسان و متخصصان شرکت بتوانیم رتبه اول بازار بیمه های عمر را به خود اختصاص دهیم.

بیمه مسئولیت تولید کنندگان کالا

بیمه مسئولیت 300x300 - بیمه مسئولیت تولید کنندگان کالا

بیمه مسئولیت تولید کنندگان کالا

موضوع این بیمه، جبران خسارات جانی و مالی وارد به مصرف کنندگان کالا و اشخاص ثالث از خطرات ناشی از استفاده کالا است که در نتیجه عدم ایمنی و وجود عیب و نقص در کالای تولید و عرضه شده به وقوع پیوسته باشد.رشته بیمه مسئولیت تولید کنندگان کالا مشتمل بر سه زیررشته است که عبارت است از:
١_بیمه مسئولیت ناشی از تولید (شرکت های گازی)؛
۲_بیمه مسئولیت ناشی از تولید (گارانتی عایق های رطوبتی)؛
٣_بیمه مسئولیت ناشی از تولید (تولید کنندگان)؛

بیمه مسئولیت کارفرما در مقابل کارکنان

بیمه مسئولیت 300x300 - بیمه مسئولیت کارفرما در مقابل کارکنان
بیمه مسئولیت کارفرما در مقابل کارکنان

همه کارفرمایان نسبت به جبران خسارات واردشده به کارکنان و کارگران که ناشی از حوادث حین کار باشد و به صدمات جسمانی و جانی منجر شود، مسئول هستند. این بیمه نامه، مسئولیت مدنی بیمه گذار را در مقابل کارکنان، پوشش می دهد. تمامی کارکنان شاغل در محدوده محل کار، تحت پوشش این بیمه نامه خواهند بود.

به موجب این بیمه نامه، غرامت فوت و نقص عضو کارگران در حد دیه و همچنین، هزینه پزشکی آنان تا سقف خریداری شده تحت پوشش است. برخی از انواع این بیمه نامه به این شرح معرفی می شود:

۱. بیمه مسئولیت کارفرما در قبال کارکنان بخش صنعتی، بازرگانی و خدماتی؛ .

۲. بیمه مسئولیت کارفرما در قبال کارکنان بخش عمرانی؛
٣. بیمه مسئولیت کارفرما در قبال کارکنان ساختمانی (سازندگان ابنیه).

بیمه های عمر در ایران

00993 300x300 - بیمه های عمر در ایران

بیمه های عمر در ایران

بیمه عمر در ایران به وسیله نمایندگی یک شرکت بیمه خارجی به نام ویکتوریا در سال ۱۳۱۴ آغاز گردید و یک امضاء توسط نماینده آن، در ایران و امضای دیگر در مرکز شرکت، واقع در برلین انجام می شد. این نمایندگی پس از یک سال فعالیت منحل شد و پورتفوی خود را که شامل ۱۵۰ بیمه نامه با مجموع چهارصد هزار ریال حق بیمه سالانه و تعهد ۸ میلیون ریالی بود به شرکت سهامی بیمه ایران که تازه تأسیس شده بود، واگذار کرد. اولین بیمه نامه عمری که توسط نمایندگی مزبور صادر شد، یک بیمه عمر و پس انداز با سرمایه ۶۰۰ لیره انگلیسی و متعلق به یک تاجر تبریزی به نام جبار صالح نیا بود که در انقضای مدت از طرف شرکت بیمه ایران به بیمه گذار پرداخت شد.
شرکت سهامی بیمه ایران، در سال ۱۳۱۵ و یک سال بعد از تأسیس، عملیات بیمه عمر را با مشارکت یک بیمه گر اتکایی سوئیسی به نام یونیون سوئیس آغاز کرد و در سال 1336 شرکت بیمه ملی  و در سال1340 شرکت سهامی بیمه امید نیز به این عملیات پیوستند. در سال ۱۳۵۳ شرکتی به نام بیمه بین المللی ایران و آمریکا تأسیس یافت که منحصرأ به بیمه های عمر و حوادث می پرداخت و با کمک متخصصان آمریکایی شبکه بزرگ نمایندگی در تهران و در شهرهای بزرگ به وجود آورده بود و در فروش بیمه های عمر به سختی می کوشید و به موفقیت های قابل توجهی نیز دست یافته بود. این اقدامات، بیمه ایران را برانگیخت که درصدد ایجاد یک نمایندگی قوی بیمه عمر برآید. به این منظور در شهریورماه ۱۳۵۵ اقدام به تأسیس یک شرکت مختلط با مشارکت یک شرکت بیمه آمریکائی به نام ایران عمر کرد. این شرکت توانست در اولین سال فعالیت خود در سال ۱۳۵۶ تعداد ۱۲۳۸ بیمه عمر به فروش برساند. این در حالی بود که در سال قبل از تأسیس شرکت ایران عمر یعنی سال ۱۳۵۵ شرکت سهامی بیمه ایران توانسته بود ۹۲۰ فقره بیمه نامه عمر بفروشد. پس از چند سال وقفه در ارائه بیمه های عمر، از سال ۱۳۶۷ با تصویب قوانین لازم، شرکتهای بیمه صدور بیمه های زندگی را از سر گرفتند.
با تأسیس شرکت های خصوصی، در اوایل دهه ۸۰ شمسی، نوع روزآمدی از این نوع بیمه ها که مزایای بیشتری داشت و مورد استقبال جهانی نیز قرار گرفته بود، وارد بازار کشور شد و با تاکید بیمه مرکزی، هم اکنون از سوی اغلب شرکت های بیمه با عناوین مختلفی همچون بیمه عمر و تامین آتیه، بیمه عمر و سرمایه گذاری، بیمه جامع زندگی، عمر و تشکیل سرمایه، ارمغان زندگی و… در بازار عرضه می شود. با عنایت به اقبال عمومی از بیمه عمر در بازار کشور، حق بیمه سرانه بیمه زندگی در ایران از سال ۲۰۰۲ تا ۲۰۱۱ از ۲ به ۷ دلار افزایش یافت. همچنین ضریب نفود 0.1% بیمه زندگی، نشان از بازار بکر بیمه های عمر در ایران میباشد.

بیمه های عمر در جهان

00993 300x300 - بیمه های عمر در جهان

بیمه های عمر در جهان

اگرچه بیمه های عمر و مستمری ها به شکل امروزی آن، بعد از بیمه های دریایی و آتش سوزی پدید آمده اند، اما اشکال قدیمی آن ریشه ای بسیار کهن دارد و زمان پیدایش آن نامعلوم است. بشر از گذشته های دور همیشه در این فکر بوده که خود را از پیامدهای اقتصادی مرگهای ناگهانی سنین جوانی و همچنین عوارض ناشی از پیری حفظ کند. در یک نوشته روی پاپیروس که در مصر کشف شده و مربوط به ۴۵۰۰ سال قبل می باشد، مندرج است که مومیاگران مصری هر موقع که یکی از کارکنان کارگاه هایشان فوت می کرد، موظف بوده اند وراث آنها را مورد حمایت قرار دهند. در زمانهای بسیار کهن، در برخی از شهرهای بزرگ انجمن هایی تشکیل یافت که در ازای دریافت حق عضویت از اعضاء، پس از فوت وی هزینه کفن و دفنش را تقبل نموده و غرامتی را نیز به بازماندگانش می پرداختند. در قرون وسطی سندیکاهای مختلف به کار بیمه گری عمر مشغول بودند و در مدارک و اسناد آن دوران، اولین قراردادهای مستمری مادام العمر به دست آمده است. تا قرن هفدهم در کشورهای اروپایی بیمه عمر به صورت شرط بندی روی فوت شخص ثالث بین دو نفر کم و بیش مرسوم بود. اینگونه شرط بندی ها به دلیل مغایرت با اصول اخلاقی از طرف مقامات مذهبی و قضایی گهگاه ممنوع اعلام می شد و همین موضوع سالیان دراز موجب عقب ماندگی بیمه عمر شده بود، اما طی قرون هفدهم تا نوزدهم، با مساعی دانشمندانی مانند برنولی ، دپارسیو و اویلر” علوم محاسبات (علم اکچوئری) که تلفیقی از احتمالات و محاسبات مالی بود، به وجود آمد. از آن پس بیمه عمر از صورت شرط بندی و برد و باخت درآمده و بر پایه محکم علمی استوار گشت و متخصصین این علم را، اکچوئر نامیدند. محاسبات حق بیمه در بیمه های عمر بر اساس احتمالات مرگ و میر انجام می گرفت که پس از آن با وارد شدن نرخ بهره شکل پیچیده تری به خود گرفته است. اولین بیمه نامه عمری که به رسمیت شناخته شد در زمان سلطنت الیزابت اول در لندن به سال ۱۵۸۳ صادر شد که قراردادی را روی زندگی شخصی به نام ویلیام گیبنز منعقد کرده بود. مدت این بیمه نامه یک سال (۱۲ ماه) و نرخ حق بیمه ۸ سرمایه فوت آن بود. بیمه نامه با نام خدا شروع شده و در پایان آن، سلامت و طول عمر بیمه شده خواسته شده بود. بیمه شده در آخرین روزهای سال، فوت می کند و پس از مجادلات بسیار، سرانجام دریافت کنندگان حق بیمه که از تجار لندن بودند، به پرداخت سرمایه محکوم شدند. اما اختلاف در این بود که مبنای مدت قرارداد بر اساس سال شمسی بوده است یا سال قمری، در صورتیکه مبنا یک سال قمری باشد، سرمایه قابل پرداخت نبوده و در غیر این صورت سرمایه قابل پرداخت می باشد. زیرا سال قمری کوتاه تر از سال شمسی است و بیمه شده در همین بازه زمانی فوت کرده بود.
اولین شرکت بیمه عمر در سال ۱۷۶۲ در انگلستان تأسیس شد و اولین بررسی علمی درباره بیمه های عمر در سال ۱۸۱۲ منتشر گردید. از آن به بعد شرکتها و مؤسسات بسیاری به صورت سهامی یا تعاونی در کشورهای اروپایی و آمریکایی در زمینه توسعه بیمه های عمر پا به عرصه وجود گذاردند و به خصوص پس از جنگ جهانی دوم، توسعه بیمه های عمر و پرداخت مستمریها به مردم در اکثر کشورها به خصوص آمریکا و در سالهای بعد در هند و آسیای شرقی سرعت گرفت.